Taki tref chyba zowdy bydzie niýôbyczny. Trefili sie na nim bajtle, jejich familije a dohtory. We Sztad Lazarycie we Rudzie Ślůnski juże nostympny roz mielimy Wilijo Wczyśnioka.
Tak jak Wiktor, kery kejsik bůł nojmyńszym wczyśniokiym na rudzkim ôddziole noenatologie, szło tukej trefić we tyn czos mocka inkszych bajtlůw. Na szczyńściý prziszli łůni sam ýno na ekstra wilijo. Wilijo Wczyśnioka.
Wczyśniokůw we rudzkim lazarycie rodzi sie niý mało. Kożdego roka na świot prziłazi tukej wele 100-120 dziecek, kere majům myni jak 1,5 kg, ze czego wele 70 tych, co majům myni jak 1 kg. Niýstety skiż tego tyn lazaryt to bez dugszy czos je jejich piyrszy plac pobytu.
Jednako kożdy bajtel traktowany sam je dobrze a dobrodusznie. Ze kożdym s nich persůnel sie zżywo, kożdego pamiynto a wito ze uśmiychym. Zno sie tyż jejich familije. A to je na prowda wożne, bo ôprůcz medik flyjgowanio wożno tyż je atmosfera, coby spůmogać we takij sytuacyji.
I wyłazi to sam nojlepij. Bo chocioż dlo tych bajtlůw a jejich familiji je to plac piyrszyj niý roz niýlekij walki, to wrocajům sam ze uśmiychym, a majům co dobrze spůminać.